FIETSTOCHTVERSLAG

Verslag dagtocht dinsdag 22 mei 2018.

“Met zicht op zee” – 68 km

 

Voor onze 1ste dagtocht van dit jaar kozen we voor een trip doorheen Zeeuws-Vlaanderen.
We hadden afgesproken op de parking van de Handbooggilde “Sint-Sebastiaan”, Heerendreef 28 te Aardenburg, de oudste stad van Zeeland.
Met 30 deelnemers stonden we klaar voor de start. Christiane kon niet meerijden maar zou ons in Breskens opwachten. De zon was van de partij, het beloofde een fijne dag te worden.
Om 9.30 uur klonk het fluitsignaal en weg waren we.
Na 500 m hadden we al onze eerste stop. Nee geen ruststop, maar er waren problemen met de fiets van Luc. De versnelling was aan het tegenpruttelen, Luc kon enkel op de kleinste stand fietsen, 68 km “koffiemalen” zag hij niet zitten.
Een plaatselijke fietsenmaker kon hem ook niet helpen, zo is hij dan samen met Lieve teruggereden en ons met de auto achternagekomen.
Vol goede moed terug de fiets op. Langs rustige wegen reden we door de uitgestrekte polders.  We passeerden de Biezenkreek, nog een aantal kleine kreken en weiden met groot en klein vee, maar vooral veel grazende schapen.
Plots werd er “stop” geroepen. Ja, de voorband van Jan was aan het leeglopen. Een 2de onvoorziene stop. Het euvel was vlug verholpen want Jan had een ‘wonderspuitbus’ bij. Nadat de fietsband was volgespoten konden we onze tocht verderzetten. Eindelijk bereikten we na 18 km Waterlandkerkje. Op het terras werd er genoten van de zon en de nodige dorstlessers. Toch moesten we verder, maar waar was de sleutel van het fietsslot van Paul? De zoektocht kon beginnen, binnen – buiten – in de jas – in de tas. Gelukkig werd de sleutel vlug gevonden en vooruit met de geit. Wat kon er nu nog mislopen? Na een km kwam Tonny tot de vaststelling dat hij zijn fietshelm en handschoenen had laten liggen in onze drinkstop.  Terugkeren was de boodschap. Wij zijn op het gemakske doorgereden en na een inhaalrace was Tonny er terug bij. Toch moesten we nog eens van de fiets en een klein stukje te voet verder, de baan was opgelapt en afgezet voor het verkeer.
Van een pechvoormiddag gesproken.
Nu trokken we richting zeekust. Langs de knooppunten 24, 23 en 26 bereikten we onze middagstop te Breskens. Ondertussen hadden we al kunnen genieten van het zicht op de Westerschelde. We hadden gereserveerd in “Ons Dagelijks Kost”. Daar zaten Lieve en Luc en Christiane ons al op te wachten. De deelnemers hadden kunnen kiezen tussen “Stoofvlees, Vispannetje, Saté van varkenshaasje en Sliptongetjes, voorafgegaan door Tomaten- of Vissoep”. Het aperitief werd ons aangeboden door de kring, waarvoor natuurlijk onze hartelijke dank. Na te hebben genoten van al dat lekkers konden we eindelijk onze namiddagtocht aanvangen.
Tussen knooppunt 20 en 14 volgden we de Panoramaweg en hadden een mooi zicht op Waterdunen, dat aangelegd is in 2012. Het is een groot natuur- en recreatiegebied. De natuur van Waterdunen is bijzonder omdat deze in verbinding staat met de Westerschelde.
We slingerden door de duinen, op en neer. We passeerden Cadzand, waar men volop aan het bouwen is. Wordt het een tweede Knokke?
Tussen knooppunt 32 en 29 verlieten we de kust en trokken terug het binnenland in, waar we aan knooppunt 30 onze drinkstop hielden in “De Parlevinker” te Retranchement, het meest zuidwestelijke kustdorp van Nederland. Op het terras konden we genieten van een deugddoende verfrissing. Boven onze hoofden zag het er ineens niet zo best uit, donkere wolken pakten zich samen en iedereen wou onmiddellijk vertrekken om de regen voor te zijn.
Na 68 km kwamen we terug aan onze startplaats. We werden gespaard van regen en veel wind
en ook beloond met deugddoende zonnestralen. Het was een mooie tocht doorheen een gebied vol contrasten. Moe…? Tevreden trok iedereen huiswaarts, misschien wel om schaapjes te tellen.

Verslag: Gisèle en Tonny

 

 
 

©copyright 2008 daniel.verbeke | feedback